Posibilidades terapéuticas y pedagógicas del teatro en el malestar psíquico, autoestima y estereotipos en mujeres con antecedentes de violencia de género
DATE:
2018-02-23
UNIVERSAL IDENTIFIER: http://hdl.handle.net/11093/945
SUPERVISED BY: Pino Juste, Margarita Rosa

DOCUMENT TYPE: doctoralThesis
ABSTRACT
A partir de la investigación de Trabajo de Fin de Máster en el que se implementó un programa de teatro para mujeres que han padecido violencia de género, mediante un enfoque cualitativo y psicobiográfico se realizaron entrevistas de historia de vida, combinado con evaluación cuantitativa con la Escala de Gravedad de Síntomas del Trastorno de Estrés Post?traumático, lo cual se llevó a cabo previo a la implementación del programa. Al finalizar este, siguiendo un paradigma constructivista, se realizó la evaluación participante por medio un grupo de discusión. Seis (6) de las siete (7) participantes fueron diagnosticadas con TEPT y en las historias de vida aparece la violencia de género como trauma en todos los casos y prevalece como antecedente el maltrato en la infancia. La evaluación del grupo de discusión y diario de campo atribuye cualidades terapéuticas al programa aplicado para el tratamiento de traumas en esta muestra. El potencial para investigaciones futuras sugiere la ampliación transdisciplinaria en las artes escénicas con aportes desde la danza y la música en una muestra mayor y así mismo, se propone la necesidad de crear programas de atención a los hijos e hijas de víctimas de violencia de género por su victimización directa e indirecta lo cual fue encontrado en las historias de vida, siendo esta otra población en la que indagar las posibilidades terapéuticas de esta intervención. A partir da investigación de Traballo de Fin de Máster, nel que se impartiu un programa de teatro para mulleres que padeceron violencia de xénero, mediante un enfoque cualitativo e psicobiográfico realizáronse entrevistas de historia de vida, combinado con avaliación cuantitativa coa Escala de Gravidade de Síntomas do Trastorno de Estrés Post-Traumático, o cal se levou a cabo previo á implementación do programa. Ao finalizar este, seguindo un paradigma constructivista, realizouse a avaliación participante por medio un grupo de discusión. Seis (6) das sete (7) participantes foron diagnosticadas con TEPT e nas historias de vida aparece a violencia de xénero como trauma en todos os casos e prevalece como antecedente o maltrato na infancia. A avaliación do grupo de discusión e diario de campo atribúe calidades terapéuticas ao programa aplicado para o tratamento de traumas nesta mostra. O potencial para investigacións futuras suxire a ampliación transdisciplinaria nas artes escénicas con achegas dende a danza e a música nunha mostra maior e así mesmo, proponse a necesidade de crear programas de atención aos fillos e fillas de vítimas de violencia de xénero pola súa victimización directa e indirecta o cal foi encontrado nas historias de vida, sendo esta outra poboación na que indagar as posibilidades terapéuticas desta intervención. According to Final Master Work research, in which a theater program was implemented in women who have been victims of gender violence, through a qualitative and psychobiography approach consisting of life history interviews were made combining the quantitative evaluation applying the Severity of Post-traumatic Stress Disorder Symptoms Scale, previously administered to the implementation of the program. At the end a constructivist approach was used and an evaluation was made through a group discussion. Six (6) of the seven (7) participants were diagnosed with post - traumatic stress disorder and in the life stories was present gender violence as trauma in all the cases besides the prevalence of child abuse as an antecedent. The result of the evaluation of the group discussion and the field notes indicates the therapeutic qualities of the program when it was applied for the treatment of trauma to the members of the sample utilized. The potential for future research suggests incorporating it into performing arts with contributions from music and dance in a transdisciplinary way. It also proposes the need for programs of care for victims of gender violence children because of their direct and indirect victimization found in the life histories, appearing them as another population to research the therapeutic possibilities of this intervention.